Tradycje Świąt Wielkanocnych

Wielkanoc jest najstarszym i najważniejszym świętem chrześcijańskim. Upamiętnia śmierć  i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Poprzedzający ją tydzień nazywany jest Wielkim Tygodniem. Rozpoczyna go Niedziela Palmowa. Tradycyjnie w tą niedzielę wierni przychodzą do kościoła z palmami, jako symbolem odradzającego się życia i upamiętnienia wjazdu Chrystusa do Jerozolimy.

Wielkanoc

Wielkanoc – zawsze zawsze była w Polsce świętem rodzinnym a jedną z jego opraw stanowi przygotowanie dobrych tradycyjnych posiłków. Niedziela Wielkanocna (nazywana też Wielką Niedzielą, Niedzielą Zmartwychwstania Pańskiego) to pierwszy dzień świąt wielkanocnych. W Polsce w godzinach porannych odprawiana jest uroczysta rezurekcja (resurrectio łac. oznacza zmartwychwstanie), która swymi tradycjami sięga średniowiecza. Po powrocie do domu w gronie rodzinnym zasiada się do uroczystego śniadania wielkanocnego, które rozpoczyna się składaniem życzeń i dzieleniem się święconką z koszyczka. Na stołach znajdują się jajka, wędliny, wielkanocne baby i mazurki. Stoły zdobione są bukietami z bazi i pierwszych wiosennych kwiatów.

Wielkanocny stół

Na tradycyjnym stole wielkanocnym nie może zabraknąć  potraw takich jak:

•  żurek wielkanocny
• biała kiełbasa pieczona
• szynka świąteczna
• faszerowane jajka
• ćwikła
• babka wielkanocna
• mazurek
• sernik

Symbolika

Baranek — najbardziej znamienny symbol świąt wielkanocnych. Wśród chrześcijan uosabia zwycięstwo Chrystusa, który jak ofiarny baranek oddał swoje życie za ludzi. A następnie zmartwychwstając odniósł zwycięstwo nad grzechem, złem i śmiercią. Najczęściej baranek występuje z chorągiewką, podobnie jak sylwetka Zmartwychwstałego Chrystusa ze sztandarem, symbolem zwycięstwa i tryumfu.

Jajko — jest dowodem odradzającego się życia. Symbolem zwycięstwa nad śmiercią.

Chleb — we wszystkich kulturach ludzkości był i jest pokarmem podstawowym. Wśród chrześcijan był symbolem Ciała Chrystusa.

Wędlina — zapewnia zdrowie, płodność oraz dostatek. Kiedyś był to choćby plaster szyneczki. A od XIX wieku słynna polska kiełbasa.

Chrzan — zawsze był starym ludowym znamieniem wszelkiej siły i fizycznej krzepy. Współdziałając z innymi potrawami zapewniał ich skuteczność.
Chrzan musiał być zawsze obecny w czasie wielkanocnego śniadania:

„Na ostatku Basicu, krzan w nim nadrobiony,
Bo Jezus na krzyżu żółciom beł pojony,
Krzan i żółć jeden smak równy ma
To na te pamiotkę jeść go nam kazajo….”

Sól — to minerał życiodajny. Bez soli nie ma życia.

Ser — symbolem zawartej przyjaźni między człowiekiem a siłami przyrody. Stanowi gwarancję rozwoju stada zwierząt domowych.

Ciasto — do koszyka ze święconką weszło jako ostatnie. Jest symbolem umiejętności i doskonałości. Zapewne głównie jako popis gospodyń domowych. Ciasto reprezentowane było przez wielkanocne baby. Nieudany wypiek był wielką kompromitacją.